MODLITWA ZA POWSTAŃCÓW WARSZAWSKICH
czwartek, 01-08-2024
W czwartek, 1 sierpnia 2024 r. w Łodzi oraz w wielu innych miastach w regionie Garnizonu Łódź zawyły syreny, a mieszkańcy oddali cześć bohaterom tamtych pamiętnych dni sprzed 80 lat. Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego zjednoczył przybyłych kombatantów, przedstawicieli władz, służb mundurowych, stowarzyszeń, harcerzy oraz mieszkańców Łodzi.
O godz. 12.00 w archikatedrze łódzkiej wierni zebrali się, aby modlić się podczas Mszy św. sprawowanej w intencji poległych powstańców. Mszy św. przewodniczył ks. prałat Ireneusz Kulesza, proboszcz archikatedralny. We wspólnej modlitwie uczestniczyli duchowni, przedstawiciele władz miasta i województwa, kombatanci i bohaterowie tamtych dni, przybyli przedstawiciele służb mundurowych, członkowie organizacji strzeleckich, reprezentanci szkół i uczelni, różnych instytucji i organizacji życia publicznego.
- 80 lat temu Naród Polski i mieszkańcy okupowanej Warszawy powiedzieli: „Dość”! Walczyli, bo mieli już dość poniżania, łapanek, tortur, mieli dość Gestapo i obozów koncentracyjnych. Polacy to dumny naród i wówczas o godz. 17.00 ten naród pokazał, na co go jest go stać i powstał z kolan - powiedział proboszcz archikatedry.
Po Mszy św. wszyscy uczestnicy udali się procesyjnie do grobu Sługi Bożego ks. Tadeusza Burzyńskiego znajdującego się w archikatedrze łódzkiej, gdzie spoczywają doczesne szczątki Sługi Bożego ks. Tadeusza Burzyńskiego, kapłana diecezji łódzkiej, kapelana i męczennika Powstania Warszawskiego, żołnierza AK, który zginął 1 sierpnia 1944 roku w pierwszej godzinie toczących się walk.
- Dziś ks. Tadeusz Burzyński, Sługa Boży, uczy nas, co znaczy Pan Bóg, co znaczy ceniący swój honor człowiek, co znaczy Ojczyzna jako Matka. Módlmy się dziś o rychłą beatyfikację ks. Tadeusza Burzyńskiego, abyśmy upamiętniając jego bohaterską śmierć, sami stawali w obronie prawdy i Ewangelii Chrystusa - powiedział ks. prałat Ireneusz Kulesza.
Po Mszy św. przed archikatedrą nastąpiło otwarcie wystawy przygotowanej przez Muzeum Dzieci Polskich - ofiar totalitaryzmu, noszącej tytuł: „Dziecięce ślady Powstania Warszawskiego”. Wystawa składa się z dwudziestu plansz, na których opisano wybrane historie najmłodszych powstańców. Następnie o godz. 16.00 na Rynku Manufaktury, od strony ul. Zachodniej, odbyło się otwarcie wystawy „Na odsiecz powstańczej Warszawie”. O godz. 17.00 na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej, przy mogile Barbary Nazdrowicz „Wiewiórki”, odbył się uroczysty Apel Pamięci i została odmówiona modlitwa. - To nie była tylko odwaga, to była także świadomość, że w pewnym momencie trzeba chwycić za broń i walczyć z wieloletnim okupantem - mówił podczas uroczystości Bartosz Bijak, kierownik Oddziałowego Biura Upamiętnienia Walki i Męczeństwa IPN w Łodzi.
Barbara Nazdrowicz zginęła w powstaniu jako kilkunastoletnia dziewczyna. Na początku pochowano ją na Polu Mokotowskim. Następnie jej rodzice, którzy powrócili do Łodzi po wojnie, ekshumowali ciało córki i pochowali na łódzkim Cmentarzu Starym w części rzymskokatolickiej. To jeden z najbardziej znanych grobów powstańczych w Łodzi, przy którym już w czasach PRL-u spotykano się, by oddać hołd poległym w powstaniu. Do tej pory IPN zidentyfikował na łódzkich cmentarzach ok. 200 mogił uczestników powstania. W bazie Muzeum Powstania Warszawskiego są dane kilkudziesięciu powstańców, którzy zmarli w Łodzi. Przed grobem Barbary Nazdrowicz zgromadzili się przedstawiciele władz miasta i województwa, Wojska Polskiego i służb mundurowych. Obecni byli także członkowie Armii Krajowej, przedstawiciele NSZZ Solidarność, Związku Sybiraków i Stowarzyszenia Rodzina Katyńska, a także pracownicy muzeów i instytucji kultury oraz harcerze.
Modlitwę na cmentarzu poprowadził ks. ppłk Tomasz Krawczyk, kapelan łódzkiego garnizonu. Ks. kapelan przed rozpoczęciem modlitwy powiedział, że dziś oddajemy część i szacunek tym wszystkim Powstańcom Warszawskim, którzy pochowani są w naszej łódzkiej ziemi. - Oddajemy cześć Zwyciężonym, lecz Niepokonanym! Powstańcy Warszawscy padli jak ziarno rzucone w ziemię, aby zakiełkować, dzięki Zmartwychwstałemu Chrystusowi, nowym życiem. Oni wierzyli i ufali Panu Bogu, żyli w miłości do Boga i Ojczyzny. Następnie delegacje władz państwowych, samorządowych, organizacji kombatanckich i harcerzy złożyły wiązanki kwiatów i zapalone znicze na grobach uczestników Powstania Warszawskiego.
Powstanie Warszawskie było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. 1 sierpnia 1944 roku do walki w stolicy przystąpiło ok. 40-50 tys. powstańców. Planowane na kilka dni, trwało ponad dwa miesiące. W czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne i wynosiły ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, ok. 500 tys., wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie spalone i zburzone.
ks. ppłk Tomasz Krawczyk
foto: Kornelia Zaborska IPN Oddział w Łodzi
